Στοματική διάγνωση και ακτινολογία
Μια καλή και ακριβής οδοντιατρική θεραπεία είναι δυνατή μόνο με την ακριβή διάγνωση. Η διάγνωση στην οδοντιατρική ονομάζεται «στοματική διάγνωση» και μπορεί να περιγραφεί ως η τέχνη της χρήσης επιστημονικών γνώσεων για τον εντοπισμό όλων των προβλημάτων μέσα και έξω από το στόμα και για τη διάκριση μεταξύ τους.
Η στοματική διάγνωση είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για την οδοντιατρική αλλά και για τις συστηματικές ασθένειες. Έτσι ώστε ορισμένα ευρήματα εντός και εκτός του στόματος να μπορούν να είναι πρόδρομοι ορισμένων συστηματικών ασθενειών. Μια καλή στοματική διάγνωση γίνεται με εξωφρενική, ενδοστοματική και ακτινολογική εξέταση.
Η εξωστοματική εξέταση είναι μια εξέταση που πραγματοποιείται αφού ο ασθενής κάθεται στην καρέκλα και ακούγονται τα παράπονά του. καλύπτει το στόμα και τους περιβάλλοντες ιστούς του (πρόσωπο, γνάθο, άρθρωση της γνάθου, χείλη, μύτη, λαιμό, άκρη του γνάθου κ.λπ.). Εάν εντοπιστούν ανωμαλίες σε αυτούς τους ιστούς, απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις με τομογραφία (CT).
Μια καλή στοματική εξέταση θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ούλα, τον ουρανίσκο, τη γλώσσα και τη βάση του στόματος καθώς και των δοντιών. Θα πρέπει να σημειωθούν ασυνήθιστες καταστάσεις σε αυτήν την περιοχή και, εάν είναι απαραίτητο, να γίνει λεπτομερής εξέταση. Το ούλα πρέπει να εξεταστεί οπτικά και χειροκίνητα ως προς τον όγκο του. Εάν υποτίθεται ότι είναι ερυθρό, χαλαρό, μπορεί να αναφερθεί ασθένεια των ούλων (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα). Εάν βρεθεί πρήξιμο με το χέρι, υπάρχει απόστημα. Τα ευρήματα που προέκυψαν ως αποτέλεσμα των εξετάσεων που πραγματοποιήθηκαν στο στόμα και πραγματοποιήθηκαν με ψηλάφηση, κρούση κ.λπ. συνδυάζονται με τα παράπονα του ασθενούς και επισημαίνονται σε ειδικά προετοιμασμένα σχήματα. Για παράδειγμα; Μπορεί να προσδιοριστεί εάν το παράπονο του πόνου οφείλεται σε βαθιά φθορά των δοντιών ή σε περιοδοντική νόσο. Τα δόντια εξετάζονται με συστηματική σειρά. Ουλίτιδα ύφεση, πλάκα, συσσώρευση λογισμού. Η παρουσία συριγγίου αξιολογείται από την άποψη της κινητικότητας, της τερηδόνας, των ασυμβίβαστων αποκαταστάσεων, της αμηχανίας, του χρώματος, του αριθμού και των ελαττωμάτων σχήματος. Μετά την ατομική εξέταση των δοντιών, εξετάζονται επίσης για το κλείσιμο και τη σχέση των σιαγόνων μεταξύ τους.
Η μέθοδος για την υποστήριξη όλων αυτών των διαγνώσεων που αναφέρονται παραπάνω είναι ακτινολογική εξέταση. Η μη ανιχνεύσιμη διεπαφή παρέχει πληροφορίες σχετικά με την τερηδόνα, τις χρόνιες αλλοιώσεις, τα ενσωματωμένα δόντια, τα προβλήματα στους περιοδοντικούς ιστούς (καταστροφή των οστών), τα οστά της γνάθου, εκτός από τη θέση των μόνιμων δοντιών στα παιδιά, τον σχηματισμό ριζών και την απορρόφηση των ριζών των δοντιών του γάλακτος. Οι περιστιακές ακτινογραφίες που λαμβάνονται τη στιγμή και σε τακτά χρονικά διαστήματα, ειδικά σε τραυματισμένα δόντια, χρησιμεύουν ως οδηγός για την κατάσταση του δοντιού, της ρίζας και του περιβάλλοντος χώρου του.
Επιπλέον, η λήψη πανοραμικών ακτινογραφιών από όλα τα άτομα άνω των 40 ετών, ανεξάρτητα από το εάν έχουν ή όχι καταγγελίες, είναι σημαντική όσον αφορά τον εντοπισμό ασθενειών και παθολογιών των οστών που δεν προκαλούν κλινικά συμπτώματα. Μετά τον προσδιορισμό όλων των προβλημάτων που υποστηρίζονται από τα ακτινολογικά ευρήματα που έχουν ληφθεί, τα εναλλακτικά σχέδια θεραπείας μπορούν να προσδιοριστούν πολύ εύκολα. Εν συντομία, μισή ώρα που αφιερώνεται στην πρώτη εξέταση οδηγεί σε πλήρη στοματική διάγνωση και, στη συνέχεια, σε μια επιτυχημένη και συνειδητή προσέγγιση θεραπείας.