Η μετακίνηση των δοντιών είναι αποτέλεσμα βιομηχανικών και βιοχημικών διαδικασιών.Πρέπει να γνωρίσουμε τη ανατομία των δοντιών για να καταλάβουμε τις διαδικασίες αυτές. Τα δόντια δεν είναι άμεσα ενωμένα με το κόκαλο που τους περιβάλλει. Μεταξύ του δοντιού και του κοκάλου υπάρχει ο περιοδοντικός σύνδεσμος ,που τρέφει και απορροφά τις δυνάμεις που ασκούνται στα δόντια. Τα κύτταρα του περιοδοντικού συνδέσμου αναγνωρίζουν τις τάσεις και τις πιέσεις και βάσει αυτού παράγουν χημικές ουσίες που είτε κατασκευάζουν κόκκαλο είτε το καταστρέφουν. Όταν ένα δόντι ωθείται προς μία κατεύθυνση τότε η ρίζα του πιέζει το οστό της γνάθου που την περιβάλει,η πίεση αυτή προκαλεί ελεγχόμενη απορρόφηση οστού στην περιοχή αυτή, επιτρέποντας στο δόντι να μετακινηθεί προς την κατεύθυνση που πιέζει ο ορθοδοντικός μηχανισμός και παράλληλα δημιουργείται νέο οστό από την άλλη πλευρά της ρίζας.
Για να επιτευχθεί η ορθοδοντική μετακίνηση που επιθυμούμε πρέπει να ασκηθεί και η κατάλληλη δύναμη στα δόντια. Εάν ασκηθεί λιγότερη δύναμη από το ιδανικό τότε δεν πραγματοποιείται η μετακίνηση ενώ εάν υπερτερεί τότε επιβραδύνεται η μετακίνηση και παράλληλα μπορεί να έχουμε απορροφήσεις στις ρίζες των δοντιών. Ο γιατρός με βάση τις γνώσεις του και από τις μετρήσεις των δυνάμεων καθορίζει πόσο δύναμη πρέπει να ασκεί. Γι’ αυτό και πρέπει ο ασθενής να ακολουθεί τις οδηγίες του γιατρού πιστά ώστε να πετύχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε .
